Εργαστήριο Ανάγνωσης του κειμένου του Ζακ Λακάν η «ΤΡΙΤΗ» από την θεωρητικό τέχνης και ψυχαναλύτρια ​Αντα Κλαμπατσέα στα γραφεία τού συλλόγου Freud Lacan, ΝΕΟΦΡΟΝΟΣ 3  ΙΛΙΣΙΑ κάθε δεύτερη Δευτέρα στις 21:00.

7η συνάντηση: 5/2/2018

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη.

4 σημεία

1. Γράφει ο J.Sauret: « Ο Φρόϋντ περιγράφει την πρωταρχική σκηνή ικανοποίησης – που θα ήταν καλύτερα να ονομάζαμε πρωταρχική σκηνή μη ικανοποίησης - ως  το «σύμπλεγμα του αντικειμένου».  Αντικειμένου διχασμένου ανάμεσα στις α ν α π α ρ α σ τ ά σ ε ι ς που ο Άλλος παρέχει όσον αφορά στη στοματική ευχαρίστηση αφενός,  και αφ ετέρου σε αυτό  που  δ ι α φ ε ύ γ ε ι της α ν α π α ρ ά σ τ α σ η ς, το οποίο και ονομάζει  Das Ding , Το Πράγμα».

2. Γράφει ο Lacan στην ΤΡΙΤΗ: «Σε αυτό συνίσταται η σ κ έ ψ η , στο ότι οι λέξεις

εισάγουν στο σώμα κάποιες ηλίθιες α ν α π α ρ α σ τ ά σ ε ι ς ΄ ιδού , τον έχετε τον μηχανισμό,  αυτό είναι το εικονοφαντασιακό , το οποίο επί πλέον μας λιγώνει , μας παραγεμίζει με μία παραπανίσια αλήθεια ,  όχι, όχι, αυτό δεν πάει  να πεί ότι μας κανει να τεντώνουμε το λαιμό και να κορδωνόμαστε , όχι , πάει να πει ότι μας ξερνάει όλως τυχαίως μιαν αλήθεια, κάτι τι  σαν μια παραπανίσια , μια επι πλέον αλήθεια. Είναι ενα πλεόνασμα ένα παραγέμισμα . Το ότι οι ι δ έ ε ς  κατοικοεδρεύουν στο φαντασιακό μας δίδει, μας εμφανίζει  ταυτόχρονα και  τα δύο άλλα , το σ υ μ β ο λ ι κ ό και το π ρ α γ μ α τ ι κ ό , ως  ιδέες .  O ιδεαλισμός βρίσκεται πίσω από αυτό, o ιδεαλισμός που όλος ο κόσμος βιάστηκε να αποπέμψει  και να κατηγορήσει.   Δεδομένου ότι η σ κ έ ψ η   είναι ότι πιο αποβλακωτικό αν θέλουμε να σημάνουμε το ν ό η μ α  και οι άνθρωποι δεν ζητούν παρά το νόημα,  μόνο αυτό τους ενδιαφέρει.»

3. «[…] Φαντάζεστε πως η σ κ έ ψ η , πως αυτό  βρίσκεται στο μ υ α λ ό , έχει να κάνει με το μυαλό . Δεν βλέπω γιατί θα έπρεπε να σας μεταπείσω. Eγώ, εγώ είμαι σίγουρος-ειμαι σίγουρος έτσι-από μόνος μου-αυτό είναι δικό μου θέμα- ότι έχει να κάνει με τους δερματικούς μετωπιαίους μύες, ότι βρίσκεται  στους  μύες του μετώπου, στο   ο μ ι λ ό ν, ακριβώς όπως  και στον σκαντζόχοιρο […]σαν να γλιστρούν οι μετωπικοί δερματικοί μυες προς τα κάτω΄  και μετά από αυτό , ακριβως όπως και εμείς , τσαντίζεται και μαζεύεται , γίνεται μια μπάλα . Τελος πάντων, αν μπορείτε να σ κ ε φ θ ε ί τ ε  με τους μετωπικούς , μπορείτε να σ κ ε φ θ ε ί τ ε  και  με τα πόδια. Εδώ ήθελα όλο αυτό να καταλήξει , γιατί σε τελική ανάλυση , το φ α ν τ α σ ι α κ ό  το σ υ μ β ο λ ι κ ό και το π ρ α γ μ α τ ι κ ό  ,  αυτό φτιάχτηκε ούτως  ώστε όσοι από τούτη τη μάζωξη θέλουν να με ακολουθήσουν,να βοηθηθούν να διανοίξουν το δρόμο της α ν ά λ υ σ η ς.»

4. Θα έλεγα ότι καθώς δ ε ν υ π ά ρ χ ε ι  σ η μ α ί ν ο ν  που συσχετίζει το Ταυτό (αναπαραστάσιμο) με το Ετερο (υφαιρούμενο της αναπαράστασης) - γιατί πώς να εκφράσουμε/εκφέρουμε  το μη-ταυτόσημο όταν εκφράζοντας/εκφέροντας  το ταυτοποιούμε; -  καθώς δεν υπάρχει σημαίνον για τη σεξουαλικότητα λοιπόν  , θα πρέπει ί σ ω ς να δεχτούμε πώς ό,τι πεισματικά συνεχίζει να δείχνει , να βάζει το δάχτυλο στην πληγή  της αγεφύρωτης –δηλαδή ορφανής απο σημαίνον -  δ ι α φ ο ρ ά ς ,  στο ορφανό απο σημαίνον τ ρ α ύ μ α  , στο ανεξήγητο α-ληθές , είναι η διαφορά του θηλυκού από το αρσενικό , της γυναίκας από τον άντρα ή επί το λακανικότερον : η διαφορά ανάμεσα σε ό,τι αποκαλούμε <γυναίκα> και ό,τι αποκαλούμε <άντρα> , η διαφορά ανάμεσα στην <ανδρικη> και <γυναικεία>  θ έ σ η  ,  στο ολο και στο μη όλο .  Ή : η Ετερότητα (ή η Ξενότητα, ή το Ανοικειο, ή το Ανόμοιο )  αυτού που αποκαλούμε  γ υ ν α ί κ α ,  από τον Αλλον.     

                                                                     Α.Κ.

• Προηγούμενο
• Επόμενο