Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018, στις 10.30

Συντονίστρια: Τέση Λαζαράτου
Ψυχοθεραπεύτρια Υπεύθυνη Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας και Εκπαίδευσης του Ινστιτούτου «ΓΑΛΗΝΟΣ» 

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ

Ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι περιορισμένος. Είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης κατόπιν αιτήματος στην γραμματεία.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Δικαίωμα συμμετοχής: 20€ 
Για όποια/ον παρακολουθεί και άλλο σεμινάριο την ίδια περίοδο: έκπτωση 10% Για φοιτητές, εκπαιδευόμενους σε Εταιρείες του χώρου της Ψυχικής Υγείας, ανέργους με κάρτα ΟΑΕΔ: 10€
Για ομάδες 4 ατόμων και άνω: 15€
Καταληκτική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής: 2/11/2018

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

10.30 – 11.00: «Απουσία και αρνητικό»

Σάββας Σαββόπουλος
Παιδοψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Γενεύης Διδάσκων Αναλυτής της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (ΕΨΕ)  Πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχοσωματικής Εταιρείας 

11.00 – 11.15: ερωτήματα – σχόλια 

11.15 – 11.45: «Αρνητική δυνατότητα και μοναξιά»

Ευαγγελία Γαλανάκη 
Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

H αρνητική δυνατότητα, έννοια που εισηγήθηκε το 1817 ο ποιητής John Keats, ως «δυνατότητα του ανθρώπου να είναι μέσα στις αβεβαιότητες, τα μυστήρια, τις αμφιβολίες, χωρίς να προστρέχει με εκνευρισμό στα γεγονότα και στη λογική», αξιοποιήθηκε από την Ψυχανάλυση. Ο W. R. Bion (1970, 1992) την όρισε ως δυνατότητα του ασυνειδήτου, από την οποία εξαρτάται η δυνατότητα του νου, να αντέχει τα κενά πεδία, ώστε να επεκτείνεται ο διαθέσιμος ψυχικός χώρος. Με την έννοια αυτή, η αρνητική δυνατότητα συνιστά μεγάλο αναπτυξιακό επίτευγμα και σπουδαία ανθρώπινη τέχνη, ομορφιά και αλήθεια ποιητική. Προσεγγίζεται το παράδοξο της μοναξιάς υπό το φως αυτής της όψης του αρνητικού, με έμφαση στα πρώτα χρόνια της ζωής και με αναφορά, μεταξύ άλλων, στον Freud, τον Bion, τον Winnicott και τον Green. Αξιοποιούνται πορίσματα από την έρευνα της μοναξιάς στα παιδιά (συνεντεύξεις, γραπτές αφηγήσεις, σχέδια), που υποστηρίζουν την αξία της αρνητικής δυνατότητας για την αποδοχή της μοναξιάς και την απόλαυση της μοναχικότητας.

11.45 – 12.00: ερωτήματα – σχόλια

12.00 – 12.30: διάλειμμα

12.30 – 13.00: «Θετική Μοναχικότητα»

Νίκος Σιδέρης  
Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Διδάσκων της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου (E.P.S) Μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY)  Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου «ΓΑΛΗΝΟΣ»          

Παρατηρήσεις σχετικά με τη μεταψυχολογία της μοναχικότητας, με αφετηρία το ερώτημα «Πώς η μοναχικότητα απαρτιώνεται στην ψυχική  λειτουργία με θετικό τρόπο;».

Το να είναι κάποιος μόνος ευνοεί ή αναστέλλει ποικίλες διεργασίες και φαινόμενα, άλλοτε θετικού και άλλοτε αρνητικού χαρακτήρα: Άλλοτε είναι καταπονούσα, άλλοτε τροφός (= οδωτής της ψυχικής ευρυθμίας, ομοιοστατικής και αναπτυξιακής).

Συστατικό παράδοξο της θετικής μοναχικότητας: το θετικό αναδύεται στο περιβάλλον του αρνητικού (μόνος = αυτός που υπάρχει ή συμβαίνει χωρίς τη συμμετοχή ή την παρουσία άλλων· αυτός που στερείται τη συντροφιά άλλων ανθρώπων). Έπονται πλήθος άλλα.

Έλεγχος των σημαινόντων, των νοημάτων, των εμπειριών και αποτύπωση των καίριων ψυχικών μηχανισμών που υπόκεινται της θετικής μοναχικότητας, σε συσχέτιση με μεγάλα παραδείγματα σκέψης και πρακτικής της ανθρωπότητας γενικά και ειδικότερα της επιστήμης του ψυχισμού. 

Οδηγός της ανάλυσης είναι η συσχέτιση της θετικής μοναχικότητας με οριακές εμπειρίες της ανθρώπινης κατάστασης.

13.00 – 14.00: συνολική συζήτηση

• Προηγούμενο
• Επόμενο